Ik maak bijna geen schilderij zonder dat ik daar bitumen in gebruik. Bitumen heeft voor mij meerdere betekenissen. Het wordt gebruikt om een weg te plaveien, het is een flexibel materiaal, zwart van kleur, een ruwe bouwstof die in beweging blijft. Ik snij in mijn doek, naai of plak het dan weer dicht, schuur en bekras het werk totdat het voor mij de gewenste gelaagdheid heeft. Daarnaast gebruik ik garen om er mee te tekenen, om gaten te dichten, processen te herstellen en accenten te leggen. Een rode draad kan houvast betekenen, een te volgen weg. Garen kan verbindingen leggen. Gaten kunnen wonden zijn, maar ook wat zit er achter die ruimte? Is er niet meer dan wat wij kunnen waarnemen? Een zoektocht naar wie, wat, waar, hoe we zijn!